Ben hep merak ederim,
Merakım kabahat gibi,
Hem  bu günü  hem  yarını,
Dahası yıllarımı, atimi .
Demek yaşamın bir başka  yönü.
Merak sayfası,
Ben hep merak ederim,
ne yaparım,neylerim,
hatta,
bu güne kadar yaptıklarımı.
Bu gün varım yaşadığım için.
Yaşam boş değil merak dolu.
Ucu nere, başı neresi
Bilmem. Bilsem de meraktayım,
İşte,
Sadece içinde olduğum zaman,
Teselli gibi gelir bana.
Her zaman sürükler  merağa doğru..

Ben hep merak ederim,
Meraklı Melahat gibi.
Elim de bir tükenmez,
Önümde beyaz sayfa,
Ne yazacak,neyi nasıl yazacak,
Ne kadar yazacak sonuç hep merak.
Dönüp baktığım da yazılmış,
Yazılmış,yazılmış çok  yazılmış
Yazılmış kim okur kim bakar,
Kalemim  kendi sefasın da,
Beyaz yaprak çeker cefasını,
Yazıyor,yazdıkca sanki coşuyor,
 Dur demek
Anlamak,analatmak ne mümkün.
Ama ben hep merak ederim.
Hala   yazacaklarını,,,,

Ben hep merak ederim,
Baharsız   Nebahat gibi,
Yaşadığım alemi yöreyi
Beraber  olduklarımı
Dahası   mechul bildiğim insanlığı,
Beraberiz    bu gün belki de yarın,
Belki Ahrette de beraberiz.
İşte HAK’kım hak demiş buna.
Kardeş ol,dost ol demiş dünyada,
Sev sevil  demiş,benden ötürü.
Kaynaşın  kucak kucağa
öldürün kini  garazı  hakkım için,
Ama ne gezer hep soğuk  görünüş,
Burukluk  vardır iç içe,
menfaat karşılığı saygı  umar,
yalancı bir sevgidir sunduğu,
Yazık bunca yazılıp çizilenlere,
Hani bir değil bin merak ötesi,
Hal böyle iken böyle,
Ben,hep merak ederim,
                                   İnsanı,  insanlığı...

Ben hep merak ederim,
Bir damla ebu hayat gibi.
Hani adına  aşk diyorlar ya,
Can direğimi can yeleğimi bilmem,
Şakası makası yok,
Köz gibi ateş gibi,
Yakarmış düşeni üstesi çılttırmak,
Aşk damlası,sevda seli,
Yürek yakan kalp  yıkan,
Sevgisine  kul köle olanları,
Akibeti bin felaket sayanları,
Sevdikce  delirten dönüşü pişmanlık,
Sevilen de şımarma, bir şaşkınlık,
Kolayı, açılan bir kapı sanki,
Merakla girer sabırla çürür,
Ve,ben hep merak ederim
Sevdayı,sevmeyi,sevgiyi,
                        dahası  sevenleri.

Ben,hep merak ederim,
Şairane Damad gibi
Bu gün gibi hep yarını da
Bu gün buyum ya yarınım,
Sefamı ,cefami,her şey bir sır,
Miadım  nedir ne kadar bilinmez ki,
Yaşamımı kâr sayarım ya,
Olsun,
Yaşam biter bir gün,sıkmam canımı,
Ama nasıl,ne biçim nerede ne zaman,
Değmez mi bu merağa   yani.
Ecel çalar kapımı,hayır mı şer mi?,
Azrail denen bir  melek gelirmiş,
Doğrulup gelir eğrilip gitmezmiş.
Ben de biliyorum bir can borcum var,
Taksidi maksidi de yok hani.
O peşin  ister,  öderim can  borcumu.
İşte merağım  bunun sonucu,
Bir türlü bitmez ki bu merağım.
Bu gün dünya,yarın Ahret,
Bir büyük   sorgu divanı ve ötesi,
Aman tanrım  Şefaat   kuluna,
Ben değil ama bir bilen de yok.
Herkes bir havadan çalıyor,
Ya Cennetlik ruhum  ya Cehennem,
Bedenim kara toprakmış,ne kadar iyi.
Dönüşüm  olur özüme !....
                                  Özüm toprak değil mi?