Söylemek kolay ana,
neye yarar anlamazlar.
Ben kimim neyim ?,
sormazlar ki hiç.
Önemli de değilim,
Bizim köyün Cin ! oğlanı.
Ne değerim ola ki.
Döğşürcü giydiren,
Anlatsam hırkayı,
aldıran olmaz,
Aldırmazlar.
Kökümüz fakirlik,
Ne olur fakirin çulu ?,
Sendeydi o marifet,
Dünya dert ortağım.
Yolumun kılavuzu,
Duaların yolumda  ANAM.
Yıllar vardı  ırakta,
Senle yatıp senle kalkan.
Gurbette özlük bulan,
Kalemiyle yol arayan,
O çul  hırkada !  keramet.
Önce korkan çekinen,
sonrası  sevinen ben.
İnsanlığın yolunda,
HAKK 'kın inancıyla,
Olumları Hak yazan  ben,
Onurun sahibi  sen.
Anlamazlar bilmezler,
Senle yürüdü kalemim,
Gönül gözüm nurlandı.
Feyzim senle açıldı,
Öncüm, hikmetimdin.
Ve,bugün buyum ben,
Bir şair bir ozan,
kıyıda kalmış köşeye sıkışmış,
Ama anlamazlar,
Belki de önem vermezler.
Ama ben açtığın yoldayım,
Gidiyorum halimce.
Gideceğimde ömrüm olanda.
Okumazlar yazmazlar,
Varsın olsun  can ANAM.