Hevesi şöhrette kendinden uzak,
Yalana hırsını törpüler durur.
Şaşalı yaşamı sanırsa kıyak,
Bulaşır kibire kalmazmış onur.

Şöhretin yeline kanıp sarılmış,
Baktıkça haline karamsı gider,
Talihten utanıp şansa darılmış,
Medeniyet sanırda kediyi yeder.

Adını duymuşta yordamı bilmez,
Daldığı  yılların tozunu yutar.
Kibriyle sancılı topluma girmez,
Bir heves uğruna yaşarken batar.

Niyeti yükselmek durumdan aciz,
Battıkça çırpınır çabası boşa,
Anlamaz ortamı tutumu bariz,
Aslında el eline kulpsuz maşa.

Cazibe değil mi onu bitiren,
Plansız gidişte yanlış bu  karar.
Ayarsız düzende çile çektiren,
Tükenen yıllar var,çektiği zarar....