Sen NİCOLE,

Lal iken dilimiz,
Boş iken dolumuz,
Kör iken yolumuz,
Karanlığa bir ışık,
Gözümüz de fer,
Elimize baston,
Manen güç kuvvet,
Evimize komşu,
Gönlümüze gül,
               0LDUN....

Sen  NİCOLE

Yad elde yoldaş,
Zor günde danışman,
Gurbet elde destek,
Samimi bir dost,
Derdimize melhem,
Ufkumuza güneş,
Ailecek sevincimiz,
Yuvamız da huzur
Hanemizde mutluluk,
                       OLDUN....


Sen  NİCOLE

Elveda diyemedin,
Yorgun hasta,üzgünce,
Ayrıldın aramızdan.
Gittin temelli gibiydin.
Hatıran daim olacak,
Sevgin içimize işlemiş,
Yaşadıkca hep anacağız.
Unutmak kolay derler ya,
Asla unutmayacağız.
İyiliklerini, güzeliklerini,
Cismini resmini,ve seni
                  
                    NİCOLE.....   
                          02 Şubat 2015


Nicole: 
          Tınmaz ailesi olarak hepimiz hüzünlü hepimiz üzüntülüyüz.
Seni ve Jean claude'u  bundan otuz beş sene önce tanımış onbeş sene kapı komşusu,kalanın da kalp  komşusu olarak beraber huzurlu ve mutlu yaşamış- tık.Senin bu vakitsiz vefatın,bizleri derecesiz üzdü.Ama gücümüzün yetmediği  ÖLÜM  seni aramızdan ayırdı.Üzgün ve yaslıyız. Sizleri hep sevdik. Yaşam boyu da seveceğiz. Şimdilik senin yerini eski dostumuz,Jean Claude ile yaşayıp yerin dolmaz ama,onun ile avunmaya çalışacağız.Sizleri Tınmaz ailesi olarak çok ama çok sevdik.Sizleri hiç bir zaman,asla unutmayacağız. Şimdi huzur için de uyu.  NİCOLE......