Kabahat insanı yeder,
Alkolle sızar olursa.
Dünyalık eşinden eder,
Ucunda azar olursa.

Ağacı kurtçuk yer gider,
Sevgiyi yıkar derbeder.
İnsanı kem göz kahreder,
Baktığı nazar olursa…

Pazarlığa ilgi duyar,
Haliyle kârını umar.
Akşamdan sabaha cayar,
Cahille Pazar olursa….

İnsandan kral çıkar,
Her alana yüksek bakar.
Kendi tarihini yakar,
Roma’lı  Sezar olursa..

Cahil ile olmaz Pazar,
Doğru yolda   oyun bozar,
Beyaz sanıp kara yazar,
Ben gibi yazar olursa

Suçundan utanır durur,
Yer yarılsa ferah olur.
Kurtuluşu onda bulur,
Kazılmış mezar olursa.

Sevdamız bize define,
Elbet erer şerefine.
Bakın DAMAD’ın keyfine,
Sevdiği gül zar olursa….