İŞÇİLER

Hey kardeş yıkık doğmuşuz anadan ,

Bu sağlığı baki sanır işçiler .

Ne mal ne de melal miras babadan ,

Acıyla mutluluk arar işçiler .

Yetmemiş vatanın acı cefası ,

Takılmış zihnine gurbet rüyası ,

Gördü Avrupa’yı aydı kafası ,

Gülmez talihine yanar işçiler .

Zaten ezilmiş sürerler yokuşa ,

Bülbül olsa benzetirler baykuşa ,

Çalışıp çabalar üç beş kuruşa ,

Her vadedilene kanar işçiler .

Vazgeçip gelmiş sılada gülünden ,

Bülbüldü anlamaz elin dilinden ,

Düşmez olur kazma kürek elinden ,

Yorgun argın eve döner işçiler .

Kazanır ekmek parası acıyla ,

Yıllar geçmiş inler durur sızıyla ,

Selamlar salmış türküyle sazıyla ,

Sıladan bir mektup umar işçiler .

İşçi DAMAD’ım büyüktür derdimiz ,

Nice destanlar yazdırır halimiz ,

Bu gavur elinde bükülür belimiz ,

Gelmiyor beklenen bahar işçiler .

                                     05/04/1976

                               Simplon 18 / Paris