YaÅŸamı severdi sevdikce çoÅŸtu,
Gönüller köÅŸkün de  mutluydu hoÅŸtu.
Emeller eyledi dostluÄŸa  koÅŸtu
Kötülük hışmında   yaren olmadı.

Azmini katladı yaşam yolunda,
Gayreti zorladı türlü konumda.
Amaca ulaÅŸtı    sabır  sonunda
Yavan kaldı  yazık  deren olmadı.

Haddince uğraştı emeği buydu.
Azmini  güç bildi  gayretle  doydu
Bilimi   zorladı  ilmine  uydu
Gönül bağı vardı   giren olmadı

Cahalet bağıydı   aman vermedi,
Her derde katlandı  iÅŸtahı ölmedi
Tecelli gül dedi kader gülmedi,
Dünyalık  bir minder   seren olmadı.

GeldiÄŸi  alemde   sade   yalındı.
 Haddini  hoÅŸ gördü   biraz  salındı
 EmeÄŸi  ellendi  hakkı çalındı
 Koruyup  bir  el  kol     geren olmadı

Kul kusursuz denmez  akıl   saf ola,
Bu yüzden  bazende   yazım     mahfola
Kusuru  boyunca    ama  af ola,
Denilmez ki  onu   yeren olmadı

Arzusu yazımdı  yazdıkça doldu,
Her yazım sonunda  muradı  buldu:
TaÅŸmamak ÅŸaÅŸmamak hedefi oldu
Gene de sırrına eren olmadı.

Huzuru  tatmadı dünya bolunda.
Sebebler aradı  neyse  kurunda
Mutluluk içinde  azmin yolunda,
Acılar  güç verdi     geren olmadı

YaÅŸamı  Mevladan   yönü  sevdasız,
Yavanca bir yaÅŸam hali  edasız.
KULDAMAD  göçmüÅŸtü   sessiz sedasız,
Sade gitti, önem veren olmadı....


                                                Haziran 0009