Yüce Mevlamızın en büyük dünya Ahret  ikramlarından biri de  islam dini mensubu doÄŸup, yaÅŸamda  olmamızdır.Bu ikram dünyada ki her kula nasip olmayan bir  hal.
  Ä°ÅŸte bunun deÄŸerini bilip anlamak  baÅŸarı sayılır. Bununla da bu dine mensup olan her kul,  Mevlasına ÅŸükretmeli, deÄŸerini iyi  bilmeli.                                           
Evet bu dünyaya islam dininin bir mensubu olarak müslüman yaÅŸayan kullardan biri idim  “idik”.. Her müslüman kiÅŸinin ilk kabul edeceÄŸi ÅŸey de Ä°slamın beÅŸ ÅŸartını kabul görüp ,ömrü boyunca bu islamın ÅŸartlarına   ilkelerine uyup, vaktine göre zamanına göre islamın ÅŸartlarını  eda etmesini bilmeli.Sanıyorum her mümin  insan da bunları bilmektedir.
   Ben ve ailem de mümin olmanın guruyla bu dünya rızkından rızıklananlardız.Yüce Mevlaya bin kez ÅŸükürler olsun ki,elimizin erip,dilimizin döndüÄŸünce,ve ilmimizin ve bilgimizin dahilinde aklımızın erdiÄŸince de   islamın ÅŸartlarını eda etmeÄŸe çalışan, islam yolunda giden  kullardan idim,”idik”.
  Bu günkü halimle yaÅŸamın çoÄŸunu tüketmiÅŸ geride kalanı da hora geçer bir halde yaÅŸamaya çalışanım. Elbette dünya ahvalinin eksisi artısı sağı solu bir yönüyle günlük yaÅŸam içinde karşı karşıya idim.
      Elbette dünyada bir çok önemli deÄŸerli unsurlarla karşı karşıyayız.Birincisi  Allah- ın  ihsanı olan sıhhati idame ettirmek.Sıhhati saÄŸlığı korumak.YaÅŸamın devamını saÄŸlamak içinde öncelikle rızkımı”rızkımızı” helalinden  kazanmak.Hayatın geliÅŸimi olan gerekimsimleri de yerli yerince yerine getirmek.Ä°ÅŸte bunların arasında da islam dinimizi yaÅŸayaıp  ibadetlerimizi  eda etmekti
   Ä°ÅŸte bu dünya telaşında,her kulun kendi biçiminde hesabı kitabı vardır.Bu hesabı kitabı herkes kendi durumuna göre  hareket edip sıralamasını  yapar bitirmesini bilir.
         Ve zamanın su gibi geçiÅŸiyle hac farizamız bu yıllara kadar kalmıştı. Ä°ster ailem ister kendim bu noksanlığı an be an yaşıyorduk.Sanıyorum biraz da dünya temahı(!) veya biraz da zamanın geliÅŸini deÄŸerlendirmek  uÄŸruna  vazifemiz bu zamana kalmış olabilirdi.
   En önemlisi ne kadar emel niyet olursa olsun, nasip olmayınca olmuyormuÅŸ kaidesi baÅŸta geliyordu. Demek ki nasip bu yılmış  hac’ca gitme fırsatını yakaladık  ve gittik. Åžükürler olsun.
    Ve her ÅŸeye göz yumup,her ÅŸeyi geriye atarak,Ä°slamın beÅŸinci  Farzın eda etmek için nasibe  niyete uyup  paçaları sıvadık. Bu nasibe de ÅŸükretmek gerekiyordu.
   Büyük milli kuruluÅŸumuz olan diyanet gurubuyla yola revan olduk.Sevinçli mutlu olduÄŸumuz kadar ÅŸaÅŸkın ve korkaktık.Fazla bir ilmimizin olmadığı gibi bilgimizde yoktu. Madem ki  bu kutsal vazifeyi sırtlandık hakkını verip ,haccımızı dört dörtlük eda etmeliydik.Bunu baÅŸarmak için epeyce de bir caba harcanması gerektiÄŸini de iyi biliyordum. Zira hac farizası Ä°slamın beÅŸ ÅŸartının en zor olan ibadeti  idi.Hem madden hem de manen.Fakat her mümine Farz idi.
   Öncelikle Diyanetimizin verdiÄŸi klavuz kitablar ile yan kuruluÅŸlardan tedarik ettiÄŸim bir çok kitabın faydasını çok, ama çok gördüm.
   Ve bu kitablar ile yanımda ki hacı arkadaÅŸlarımın tecrübelerini de bir nevi peÅŸleyerek yoluna çıktığım  uzak bu diyardan”Telbiye”lerle tekbirlerle selavatı ÅŸeriflerle, önce vatanımıza ardından da hac diyarına eriÅŸmiÅŸ olduk.
   Åžunu beyan edeyim ki,yıllarca bu görüntülü yayınlar sayesin de, veya gezmiÅŸ olduÄŸum bir çok ülke görmemiz  sayesine fazla hayacanlanmamıştım  o memleket- te..Zaten buraya geliÅŸimizin tek amacı,hac farizamızı eda edip,yerli yerince  ibadet etmekti.
   Elbette ki niyet edip yola revan olan her kul gibi  Hacı olmaya gelmiÅŸtim.Klavuz imamızın derin bilgi ve tecrübesiyle her ÅŸeye güzel baÅŸlamıştık.Evveli Umre,ardından bolca tavaf,ve say derken, boÅŸ zamanların ama nafile namazlarıyla  ama geçmiÅŸ ibadetlerle meÅŸgul olmak,gelmemizin deÄŸerini artırıyor,bizede de bir nevi hırs veriyordu.
   AkÅŸam dersinde Ä°mamımız kısa bir temsili vardı.”Hani karanlıkta bir yere  lamba yakıp bıraktığında bu ışığa bir çok sinek kelebek börtü böcek üÅŸüÅŸüp ışığın çevresin de  durma dönerler.Döndükce de zayi olup giderler.Hacı adayları dikkat ediniz, sizlerde buraya Hacı olmaya geldiniz.Kör sinekler misali dönmek olmuyor.bilinçsiz dönmekle ibadetinizin eksik olduÄŸunun bilincine varın ve ona göre ibadetlerinizi yerli yerince bilinçli yeterlice  yapınız” demiÅŸti.
    Ä°ÅŸte yukarıda özetlemeye çalıştığım hallerin ışığında Hac’ca varıp,hacı olacak zamanı  ibadetlerle iç içe yaÅŸarken de,Arafat’ta, o muhteÅŸem duygular içinde, okunan  KUR’anı kerim, Terbiye’ler,  getirilen  salavatlar, Tekbirlerle,gönüllerin fışkırttığı  muazzam dualar eÅŸliÄŸinde hacı olduk. Dahası devamı olan Müjdelifede ki,muhteÅŸem kalabalıkta yaÅŸamak,müjdelife  vakfesinin ardından,huzur içinde mutluklu dolu bir halde yorgun bedenlerle büyük ÅŸeytanı taÅŸlanmak  için “Cemerât”a uzun bir yolculuk etmek,o yorgunluÄŸu hiçe sayarcasına atılan yedi taÅŸ,daha bir baÅŸka görevin ifası  olma sevincini veriyordu.Nihayet hacı olmuÅŸtuk.
   Bu ÅŸükürü otelimize dönüp  traÅŸ olup ıhramdan çıkınca daha bir  manevi yaÅŸamla bir  baÅŸka yaÅŸamıştık.Gözlerin yaşını silen yoktu.Ama gönüllerin coÅŸkusu ortamı sarsıyordu o an. Huzur mutluluk  saadet  insanları gibi bizi de mest ediyordu.Hepimiz  Mevla’ya sarılmışlığın manevi sarhoÅŸluÄŸunu yaşıyorduk.
   Her ÅŸey dopdolu her ÅŸey çok ama çok iyi güzel.ibadetler, huÅŸu dolu ibadetler.Ä°ster Mekke’de,ister Medine de,ister Cidde’de ve bu gün evimiz de.
   Fakat son hal hacı(!) kalmak. Hacı kalabilmak nasıl?.Hacılığın devamını  götürmek. Hacılığı bir ömür boyu zedelemeden taşıya bilmek. Açıklaması o kadar kolay.
  Zira bunda deÄŸinilecek öne sürülecek bir kural bir öneri var diyemiyorum.Sadec hacı kalmaklığı  enine boyuna,bir ömür boyu taşıyabilmek çok önemli.  Bunda da her insanın bir çok yönlü görüÅŸ ve düÅŸüncesine saygı duyuyorum.Zira bu bir dünya ahvali,her gün her günden deÄŸiÅŸik gelmekte.
      Biliyorum ki,hacı kalabilmemi yaÅŸamak için,öncelikle niçin hac’ca gittim,niçin hacı oldum duygularını unutmamam gerektiÄŸine inanıyorum. Bir deyim vardır,”bedeni konya’da gönülü Hanya da”  olmadan  yaÅŸamalıym. Gerçi bu misaller bu görüÅŸler çoÄŸaltılabilir.Ama doÄŸru yolunda gidebilen bir hacı olmak çok güç bu devirde.  BaÅŸarmam için azimli gayretli  sabırlı bilinçli olmam yeterli sanıyorum.  Sadece ulu RAB’bime inandığım, O’nun yolunda hacı yaÅŸayıp,;Ä°slami bir hal içinde Müslüman ruhumu O’na teslim eylemek. BaÅŸarmanın en büyük safhası bu olsa gerek.
   Allah cümle müslüman kardeÅŸlerimle Hac’cı,ve duaları kabul görüp makbul olanların zümresine bizleri de ilhak eylesin.   AMÄ°N.............


                                                                                 15-12-2009  Orleans.