Kırk yılın üzerinde bu yaban eli olan Fransa da yaşıyorum.Bu kadar yılın sonrası Allah'ın izniyle  Fransa kanununa uygun emekli oldum.Yaşıyorum  bu yaban elinde. Hep  özenli bilinçli olarak yaÅŸama ayak uydurmaya çalıştım. Bir çok  çeÅŸit haller olaylar durumlar yaÅŸadım hala da yaşıyor ve yaşıyoruz. Ä°nÅŸallah da yaÅŸarız. Önemli olan yaratan müsaade ederse  biraz daha yaÅŸamak  isterim...
   Görünen o ki,yaÅŸamın tadını çıkarmak,yaÅŸamda murada ermek  ne
  büyük  mutluluk. Zira yaÅŸamın menzili mutluluk huzur  deÄŸil mi?
     Benim,  ama eÄŸitimim de, ama adet görenek ama daha çeÅŸit hallerde yüksek bir meziye  bir seviyem yok sayıyorum.
     Bu yaÅŸa gelene kadar hep çalışmak çalışmak,bolca okumak  çokca  yazmama  raÄŸmen ilmimin  dercesini pek yükselttiÄŸimi sanmıyorum. Sadece kendini bilen,attığı adımı yerli yerinde olduÄŸuna inanan, kendi seviye üstünlüÄŸünde gözü olmayan, hani dercesinin altında hareket etmeyi kabul etmeyen bir kiÅŸi olarak bu güne gelmiÅŸ biriyim.
   Elbette insan yaÅŸadıkça türlü çeÅŸit olayları yaÅŸadığı gibi, ummadığına da  ramak kalabiliyor. Allah'ıma ÅŸükrederim ki, pek önemli kaza kederlik geçirmeden bu yaÅŸa geldim...
   Öncelikle  insan olmayı,insanca yaÅŸamayı kendime görev bildiÄŸimi hiç unutmadım.Dünya olaylarını  o kadar gördüm o kadar yaÅŸadım ki bunları yazıma dökme imkanım yetersiz görüyorum.Ama yazımlarımda iÅŸlediklerim benim aynam olduÄŸunu kabul ediyorum.Ä°nÅŸallah okurlarım da hoÅŸ görüp  kusurlarımı af ederler.
   Yıl dokuz yüz yetmiÅŸ üç, aylardan   Ocak ayı. Fransa'ya iÅŸçi olma müracaatımın imtihan günü. Yer Ä°stanbul.yaşım yirmi dört. Benden biraz yaÅŸlı olan genç biri  beni imtihan etmiÅŸti. Ä°mtihanı kazandıktan sonra,
--  Yolun ve ÅŸansın bol ve  açık olsun inÅŸallah baÅŸarılı olursunuz, Deyince,
--   Bakın birader,bundan sonrasını bana bırakın.Hiç  ÅŸüpheniz olmasın ki  beni  saÄŸda solda  haddimden aÅŸağı yukarı denen meziyetlerde olmayacağım. Öncelikle Ulusum Türk milletinin ÅŸanı ÅŸerefi ile bu ömrümü bitrimeÄŸe gayret edeceÄŸim. Deyip  çıktım  odadan.
  Yıl ikibinleri bir arşın geçti.Ben hala köylüyüm.Hala  hanımım  köylü kılığımızı deÄŸiÅŸtirmedik.Huyumuzu tüyümüzü deÄŸiÅŸtirmedik. Hala  Anadoludan  geldiÄŸimiz gibiyiz. Memleketimin yurdumun köyümün adeti töresi göreneÄŸi ananesi  hala sırtımızda duruyor.Memnunuz halimizden.Uymamız  yaÅŸamamız gereken yerdeyiz.
    Yavrularımız okudular yazdılar hepsi de kemâle erdiler. Arkalarından ındırgalı,ÅŸüpheli tedirgin  bakacak bir hal bir durum kalmadı.Herkes iÅŸinin gücünün, rızklarının peÅŸindeler.
    Ha, biz köroÄŸlu ile emekli yolundayız.  sıhhatli, saÄŸlıklı, istekli, kuÅŸkusuz, arzulu yürüyoruz  menzile doÄŸru. DüÅŸmemek için sıkı fıkı bir birimize sarıldık.
  Günlük yaÅŸantımıza kör topal devam ediyoruz.Yalnız! Belki çalışma zamanlarım da aksatmamaya çalıştım, ama genede bu günkü serbestlik olmadığından dolayı bu kadar her yeri gezememiÅŸtik.
   Bu günlerde en dikkatimi çekenlerden biri,tiyatroya ve sinamaya gidemiyorduk. Fransızcamız yeterli deÄŸildi.Ama Futbol maçları  daha baÅŸka spor müsabakaları,fuarlar kermesler  milli  bayram günlerinde  böyle  yerleri ihmal etmeden gezmeye devam ediyoruz.iki Anadolulu olarak.
   Yalnız yukarıda gururum oluyora bakacak olursak,ben ve eÅŸim hala Anadolu  giyimli Anadolu biçimli yaÅŸamımıza devam ediyoruz.
   Bir keresinde bulunduÄŸumuz ÅŸehrin en büyük kilisesine hanımımla beraber ziyaret için gittik.
   Åžunu hemen  beyan edeyim ki. yıllarca bir çok kilise hele hele ÅŸu meÅŸhur "Loiret  ve Cher"  bölge ÅŸatolarında  görmediÄŸim ÅŸato ekliz kilise kalmadı diyebilirim.Zira defalarca görmeye deÄŸer yerleri var.
   Ä°ÅŸte bu büyük kiliseye "katadarel" girdik.O anda kilise de bulunan tüm insanlar ayin yapıyorlardı.Hem de kilise tıklım tıklım doluydu.
  Kapıdan az bir mesafe sonrası bizi bir YaÅŸlıca rahibe karşıladı.Sakin oldukça sessiz  yaklaşıp, bize hoÅŸ geldiniz dedi.Beni ve ailemi gözden geçirdikten sonra,
--  Ä°lk defa bu giyimde bu tarzda  ziyaretçi görüyorum.Siz kim ve hangi millettensiniz.  Onun güler yüzlülüÄŸüne tebessüm ederek,
--   Biz Türk'küz ve Müslümanız,bu gün  bir  fırsat bulduk,bu kiliseyi  ziyaret etmeÄŸe geldik  izin verirseniz.
   YaÅŸlı rahibe hala merakla hala özenle bizi incelediÄŸine emindik.sadece,
--  Buyrunuz ÅŸu kulvardan sessizce ilerleyin.  Yalnız ayin halindeyiz  sessiz ve sakin olmanızı rica ediyorum.
   YaÅŸlı rahibe bizi serbest bıraktı.Hanımım ve ben sandalyelere oturmuÅŸ insanlara baka baka ilerledik.Orta yerde  ayrı bir bölümde giyimlerine göre rahip"papaz"olduÄŸunu sandığımız özel giyimliler vardı.
   Sessiz ve sakince yürüdük.SaÄŸ tarafımız bir çok heykel ve resimlerle  süslenmiÅŸ  bir hali vardı.Hem de hepsi bölmeler halindeydi.
   Gözümün iliÅŸtiÄŸi kadar  insanlar ara ara bize bakıyorlardı.bizse umursamadan ziyaretimizi tamamlayıp çıktık dışarı.Ä°lk sözü hanımım söyledi,
--  Böyle mi olur ziyaret etmek,ama güzel oluÄŸunu sanmıyordum,güzelmiÅŸ,
--  Hiristiyan aleminin ibadet haneleri elbette iyi olacak,
--  Ama oldukça da soÄŸuk niçin?,
--  Ä°nsanlar akıllı olsun diye
--  Ben ÅŸimdi akıllandım mı yani
--  Ona da mı ÅŸek ÅŸüp deyip,gezimize  devam ettik.
    Zaman oldu,mahalle kermesleri,okul kermesleri, lüna park, eÄŸlence yerleri,yılda bir kurulan fuar zamanları hep hanımımla beraber gezdik.Onları ziyaret ettik.Onlardan bir çok yönlü yeni ÅŸeyler gördükçe yeni ÅŸeyler öÄŸrenmeÄŸe çalıştık.
   Defalarca gezdiÄŸimiz ziyaret ettiÄŸimiz yerlerde çok ilgi ve alaka görüyorduk. Her yaklaÅŸtığımız     insanlar bize bir ayrı sıcaklık  gösteriyorlardı. Bu tavırlar samimi ve sevgi dolu olduÄŸuna inanıyordum. Bu sıcak ilgi alaka bizi daha kendilerine  doÄŸru  çekiyordu.
   GittiÄŸimiz futbol  maçında gösterilen ilgi bizim  birer taraftar olduÄŸumuz deÄŸilde, yeni  ve  deÄŸiÅŸik  insanlar olarak  dikkatlerini çektiÄŸinin farkındaydık. Ama bu madalyonun arka  yönü hiçte güzel iyi saÄŸlıklı deÄŸildi.Çünkü kendi milletimin  komÅŸularımın insanlarının ağızlarında sakız olmuÅŸ,hakkımızda konuÅŸulmadık söylenmedik söz kalmadığı ta kulağımıza kadar gelmiÅŸti.
     Ama biz hala inandığımız yolda yaÅŸamı deÄŸerlendirmeÄŸe çalışan iki iÅŸçi Türk vatandaşıydık.DeÄŸiÅŸmedik deÄŸiÅŸemezdik,deÄŸiÅŸmeyi hiç aklımızdan da geçirmedik...yeni ufuklara yeni gezinmelere doÄŸru gidiyordu  rotamız.Hayırlısı Allah'tan.....

                                                                                       Åžubat 2014