Ödünçtü dünya insana,
Ä°nsansa bir emanet.
Birileri genç ve körpe,
Birisi yaşlı ve koca.
Bir birini yar etmiÅŸ,
İkisi de hayata bağlı.
Hayatlar  uzun ve kısa,
Değişim yıllara varır.
Ömür denen bir basak,
Her basak belirsiz  sayılı.
Çıktıkça tükenir,
Tükenenler  doyumsuz,
Hep gözleri arkada.
Tamah hırs hızları,
Biri biter gider,
Birisi devam seriye.
Onun yaşı daha ezel,
Adına yalan derler,
Ama hala ayakta,
Yaşı başı belli değil,
Umursuz hep yarına.
Döner durur halince,
Ödünçtür dünya bugün.
Emanetçi gaddar ve hayın,
Dahası arsız huysuz.
Acayip doyumsuz,
Aklı fikri hep onda.
Mal melal yalan,
Rızk helal ve bol.
Karnı doyar gözü doymaz,
Bir hırs bitirir tezce,
Acayipçe gidiÅŸat
Birde akıllı fikirli,
Üstelik emanetçi,
MaÄŸruru kendine,
Attığı  kör  çalım,
Bir teselli gibi,
Yarını meçhul,
Ama hala revaçta.