Hevesi ÅŸöhrette kendinden uzak,
Yalana hırsını törpüler durur.
Şaşalı yaşamı sanırsa kıyak,
Bulaşır kibire kalmazmış onur.

Åžöhretin yeline kanıp sarılmış,
Baktıkça haline karamsı gider,
Talihten utanıp şansa darılmış,
Medeniyet sanırda kediyi yeder.

Adını duymuşta yordamı bilmez,
Daldığı  yılların tozunu yutar.
Kibriyle sancılı topluma girmez,
Bir heves uÄŸruna yaÅŸarken batar.

Niyeti yükselmek durumdan aciz,
Battıkça çırpınır çabası boÅŸa,
Anlamaz ortamı tutumu bariz,
Aslında el eline kulpsuz maşa.

Cazibe deÄŸil mi onu bitiren,
Plansız gidiÅŸte yanlış bu  karar.
Ayarsız düzende çile çektiren,
Tükenen yıllar var,çektiÄŸi zarar....