Girdim,
Koskoca bir meydan,YemyeÅŸil,
Canlı cansız renkli çiçekler,
Her yan aÄŸaçlık hem de asırlık,
Dallarında misafir canlılar,
Arılar,kelebekler hür dolaşır.
ÖtüÅŸür dallarda türlü ceÅŸit kuÅŸlar.
Gördüm,
ÖlmüÅŸlerin mekanı kabristan.
DönüÅŸsüz, mecburi bir geliÅŸ,
Ä°steyerek gelinmeyen mekan.
Miadı bitmişlerin uğrağı,
Mutsuzluk içinde karamsar,
Şimdi sessiz sedasız yatarlar,
Kim ne yapar ne eder,
Ne yerler ne içerler belirsiz,
Geçim biçim dertleri de yok.
Yorganları kara toprak,
Yastıkları var mı bilmem.
Baktım,
Muhtarı yok azası yok,
Kral sultan belli deÄŸil.
Fakir zengin yanyana.
Sadece baÅŸ taçları farklı.
Ne ÅŸan ne ÅŸeref geçerli,
Ne bir böbürlenme ne kibir.
Sanki vurdum duymazlar.
Hepside uslu ve sakin.
Yatışları bile can alıcı.
Şaştım,
Hırları hırıltıları bitmiş,
Ne bir kavga ne bir niza,
Kin yok kem yok,Oh ne güzel
Kanaatkarlar istemleri yok.
Buz tutmuÅŸ üstleri taÅŸları,
Her yanı ıslak otlar içinde,
Sıcak soğuk umurlarında değil.
Åžikayetci olan yok hallerinden,
Her ÅŸey önemsiz onlar için.
Hastalık marazaları da yok,
Doktorsuz ilaçsız bir alem,
Hepside yaratana emanet,
Memnun gibiler hallerinden.
Alt yanı iki taşlı bir mezar,
Özen edilip,özenle yapılmış.
Baş tacında bir isim ve tarih,
DoÄŸmuÅŸ ölmüÅŸ vel hasıl.
Ve ruhuna FATÄ°HA. | 
