Birkaç aydır bu yad eldeyim.Bu köy benim için yabancı.Yaşım daha küçük.DüÅŸtüÄŸüm girdapta kendimi arıyorum.Bu arayış umutsuzca bir arayış.Ama yarına yaÅŸamam gerek.

Madem ki bir günlük ömre çalışmak ÅŸart,onun için de kıpırdamam gerek.Ä°ÅŸte yaÅŸayanın yaÅŸ haddi olmuyormuÅŸ.Ä°ster yaÅŸlı ister genç ille çalışması gerekmiÅŸ.
Elbette insan önce kaderini talihin ve ÅŸansına göre hareket etmesi gerekiyor. Kaderin de olan kaşığın da çıkıyor derler ya, o da bu misal.O an kaderinde olan kaşığın da çıkınca mecburen rızk için o amele sarılmaya mecbur oluyorsun.
Ä°ÅŸte bu yad elinde de benim kaşıkta çıka, çıka koyun çobanlığı çıkmaz mı. Eh ne yapacaksın kaderimde varmış kaşığım da çıkmış bunu da kullanmam gerek deyip yapıyordum bu ameli.Yapmaya da mecburdum.
Ä°ÅŸte böyle günlerden bir gün,hem de ne gün, yaÄŸmurlu yağışlı soÄŸuk mu soÄŸuk biz kadersizler için dert günü,aÄŸalar için yat günü olan bir gün iÅŸte.
Dört arkadaşız, birimiz kız,hepimiz davarlarımızın ardında,soÄŸuktan korunacak ateÅŸ yakma telaşı içindeyiz. Kuru dal kuru odun bulma zor.Bir arkadaÅŸta ki küçük nacak ile bir çamdan çıra kopardık,onunla ateÅŸ yakmaya uÄŸraşıyoruz.OlduÄŸumuz yer,iler de ki bir köyün köy yolunun tam üstüydü.
Tam bu telaÅŸ içindeyken benim tanımadığım on üç on dört yaÅŸların da biri,elinde küçük bir pohca ile yanımıza doÄŸru yaklaşıyordu. Bunu gören yanımda ki arkadaÅŸlar dan vış vış Celal,
---Hey hele bakın sıçan Mehmet geliyor bu tarafa,dedi.
Oysaki önceden ta uzaktayken de görmüÅŸtük.Celal böyle deÄŸince aralarında bazı ÅŸeyler konuÅŸmaya baÅŸladılar,kız olan salçalı Fadime,
----Üre hele bu geçen hafta bana alaçamın setinde ana avrat küfür etmiÅŸti,ben ona ÅŸimdi sorarım dedi. Bunun üzerine öbür arkadaÅŸlarda ondan dert yanmaya baÅŸladılar.Niyetleri soÄŸuÄŸun acısın Sıçan Mehmet’ten çıkaracaklar belli olmuÅŸtu.
Sıçan Mehmet iyice yaklaşınca,bir kenarda duran çoban sopasın kaparak eline alan salçalı Fadime atladı oÄŸlanın önüne.Ondan güç alan vış vış Celal le,elik Mehmet te kestiler çocuÄŸun yolunu.Aksine gibi de yolun ortası kenarda ki yarlara göre iyice çukurumsu.Üçü birden baÅŸladılar oÄŸlanı tartaklamaya.
Durdum, durdum duramadım. Gittim yanlarına sıçan Mehmet’i ellerinden kurtardım.
Gerçi oÄŸlan birkaç tırtık yedi ama,ayırmasam daha feci olacak iÅŸler.Belki de bir iyilik beklide bir acıma hissiyle oÄŸlanı ellerinden kurtarıp yoluna devam etmesi için birkaç metre onunla yürüdüm.
Sıçan Mehmet’ti hiç tanımıyor bilmiyorum.Ama üç kiÅŸinin dövmeleri ayıp hissime dokunuyordu ki ayırmayı uygun buldum.Zaten bir iki tekme tokat yiyen oÄŸlan,soÄŸukta bir yandan baÅŸladı aÄŸlamaya.
Onlarda kurtardıktan sonra bir muaf ir oradan uzaklaÅŸmasını da saÄŸladım. Hani bir yirmi küsur metre gidince yediÄŸi dayağın hışmıyla baÅŸladı onlara küfür etmeye.Öyle küfürler ediyordu ki hepside sanki güneÅŸ görmemiÅŸ küfürlerdi.Bir duyduÄŸum da,
----Dördünüzün de anasını avradın gelmiÅŸini geçmiÅŸini………………. Sayıyordu.
Hatta gözden kayıp oluncaya kadar geri bakıp aynı nakaratı tekrarlıyordu.