09-12-009-Medine


KokuÅŸmuÅŸ ruhunla çıktın meydana,
Neyine gerekir insanlık senin.
Åžiddeti bırakıp  varsan rahmana,
Neyine gerekir insanlık senin.

Hadsiz konuÅŸmayı  ÅŸeref mi sandın?,
Åžeytanın peÅŸine  aldanıp   kandın.
Sevgiyi kinledin  bumuydu hındın,
Neyine gerekir insanlık senin.

Ä°nsanlık yasası HAK’kın yasası,
Elbette insana düÅŸer tasası.
HerÅŸeye deÄŸermiÅŸ    kulluk pahası
Neyine gerekir insanlık senin.

Konuşman ayarsız yabana benzen
Sinesi kararmış çıbana benzen.
Ayarsız tutumla yavana benzen,
Neyine gerekir insanlık senin.

Saygı sevgi sevmek dinin direği,
Sevilmeyi meyler kulluk gereÄŸi.
Nasibi almamış  kara  yüreÄŸi,
Neyine gerekir insanlık senin.

Beyhude yaÅŸarda    ilim dolmamış,
İnsanlık deminde menzil bulmamış.
Kabe’yi gezmiÅŸte  HAK’kı duymamış,
Neyine gerekir insanlık senin.

DAMAD’ı üzdükce  kaygu duymadı,
Kırdığı kalbin farkına varmadı.
Haline acıdım   dostu olmadı,
Neyine gerekir insanlık senin