Ben hep merak ederim, Merakım kabahat gibi, Hem bu günü hem yarını, Dahası yıllarımı, atimi . Demek yaÅŸamın bir baÅŸka yönü. Merak sayfası, Ben hep merak ederim, ne yaparım,neylerim, hatta, bu güne kadar yaptıklarımı. Bu gün varım yaÅŸadığım için. YaÅŸam boÅŸ deÄŸil merak dolu. Ucu nere, başı neresi Bilmem. Bilsem de meraktayım, Ä°ÅŸte, Sadece içinde olduÄŸum zaman, Teselli gibi gelir bana. Her zaman sürükler meraÄŸa doÄŸru..
Ben hep merak ederim, Meraklı Melahat gibi. Elim de bir tükenmez, Önümde beyaz sayfa, Ne yazacak,neyi nasıl yazacak, Ne kadar yazacak sonuç hep merak. Dönüp baktığım da yazılmış, Yazılmış,yazılmış çok yazılmış Yazılmış kim okur kim bakar, Kalemim kendi sefasın da, Beyaz yaprak çeker cefasını, Yazıyor,yazdıkca sanki coÅŸuyor, Dur demek Anlamak,analatmak ne mümkün. Ama ben hep merak ederim. Hala yazacaklarını,,,,
Ben hep merak ederim, Baharsız Nebahat gibi, YaÅŸadığım alemi yöreyi Beraber olduklarımı Dahası mechul bildiÄŸim insanlığı, Beraberiz bu gün belki de yarın, Belki Ahrette de beraberiz. Ä°ÅŸte HAK’kım hak demiÅŸ buna. KardeÅŸ ol,dost ol demiÅŸ dünyada, Sev sevil demiÅŸ,benden ötürü. Kaynaşın kucak kucaÄŸa öldürün kini garazı hakkım için, Ama ne gezer hep soÄŸuk görünüÅŸ, Burukluk vardır iç içe, menfaat karşılığı saygı umar, yalancı bir sevgidir sunduÄŸu, Yazık bunca yazılıp çizilenlere, Hani bir deÄŸil bin merak ötesi, Hal böyle iken böyle, Ben,hep merak ederim, Ä°nsanı, insanlığı...
Ben hep merak ederim, Bir damla ebu hayat gibi. Hani adına aÅŸk diyorlar ya, Can direÄŸimi can yeleÄŸimi bilmem, Åžakası makası yok, Köz gibi ateÅŸ gibi, Yakarmış düÅŸeni üstesi çılttırmak, AÅŸk damlası,sevda seli, Yürek yakan kalp yıkan, Sevgisine kul köle olanları, Akibeti bin felaket sayanları, Sevdikce delirten dönüÅŸü piÅŸmanlık, Sevilen de şımarma, bir ÅŸaÅŸkınlık, Kolayı, açılan bir kapı sanki, Merakla girer sabırla çürür, Ve,ben hep merak ederim Sevdayı,sevmeyi,sevgiyi, dahası sevenleri.
Ben,hep merak ederim, Åžairane Damad gibi Bu gün gibi hep yarını da Bu gün buyum ya yarınım, Sefamı ,cefami,her ÅŸey bir sır, Miadım nedir ne kadar bilinmez ki, YaÅŸamımı kâr sayarım ya, Olsun, YaÅŸam biter bir gün,sıkmam canımı, Ama nasıl,ne biçim nerede ne zaman, DeÄŸmez mi bu meraÄŸa yani. Ecel çalar kapımı,hayır mı ÅŸer mi?, Azrail denen bir melek gelirmiÅŸ, DoÄŸrulup gelir eÄŸrilip gitmezmiÅŸ. Ben de biliyorum bir can borcum var, Taksidi maksidi de yok hani. O peÅŸin ister, öderim can borcumu. Ä°ÅŸte merağım bunun sonucu, Bir türlü bitmez ki bu merağım. Bu gün dünya,yarın Ahret, Bir büyük sorgu divanı ve ötesi, Aman tanrım Åžefaat kuluna, Ben deÄŸil ama bir bilen de yok. Herkes bir havadan çalıyor, Ya Cennetlik ruhum ya Cehennem, Bedenim kara toprakmış,ne kadar iyi. DönüÅŸüm olur özüme !.... Özüm toprak deÄŸil mi?
|