Ümit ettik hep yarını, Gün günden kara geliyor. Hayatın tadı bozuldu, Gün günden kara geliyor.
Ümit vardı erken soldu, Sinemize yara doldu. Kazanç bile yetmez oldu, Gün günden kara geliyor.
Fakir ÅŸaÅŸkın fakir cahil, Orta kesim ona dahil. Zengin zaten memnun deÄŸil, Gün günden kara geliyor.
Huzur derken dertler yetti, Halk içinde güven bitti. Ä°nsan sevgiyi yem etti, Gün günden kara geliyor.
Ahir diye yorum yorduk, Zor içinde hayır umduk. Canımızdan kokar olduk, Gün günden kara geliyor.
Sular bozuk durulmuyor, Hal hatır pek sorulmuyor. Halkta birlik kurulmuyor, Gün günden kara geliyor.
Uluslar kukla besliyor, Besliyen ahkam kesiyor. Her yanda terör esiyor, Gün günden kara geliyor.
BuzdaÄŸları hep kırılmış, Deprem ile fay yarılmış. Ozon'da delik varımış, Gün günden kara geliyor.
DAMAD yazar bir uyarı, Toblumun yitik duyarı. BozulmuÅŸ dünya ayarı, Gün günden kara geliyor.
19-09-2005
Ahmet Tınmaz |