Öncelikle yazımın baÅŸlığı,dünya canlılarından bir Fare.Ne olmuÅŸ fareye hiç.Ya pekiyi niçin böyle bir yazım? sorusu normal.
   Ä°nsan oÄŸlu meraklı mı meraklı.görmediÄŸi ÅŸeye meraklı olurda günlük yaÅŸadığı her ÅŸeye  meraklı olurmu anlamıyorum.
   Meraklıyız bu aleme geldik geleli.Bende dahilim ha.Ama burada deÄŸilim. Bundan dolayı da bu yazıyı yazmam icap etti.Belki de insan olalı  ilk defa  bir fare dikkatimi çekmedi olacak.
    Åžöyle düÅŸünün bir kahve,bir  kahvehane,bir bar bar ne olmuÅŸ buraya?.Hiç olduÄŸu bir ÅŸey yok.Sadece buraya hergün her zaman  en az yirimi otuz kiÅŸi toplanır gönüllerince burada otururlar,sohbet ederler oyun oynarlar,ha unutmadan yazayım dövüÅŸ bile ederler.Ä°ÅŸte burası bu kahve.
    Türk vatandaşı az olur.Herkes iÅŸinde gücünde.Ama burası Bizim Arab cemaatinin uÄŸrak yeri sayılır.Ha bak demedim,burası Fransa da bir vilayetin bir mahallesi.
   Arab cemaatin yüzde yetmiÅŸi çalışmaz.Fransa devletinin ağır yüküdür. Sabah erkenden gelirler gece saat sıfır sıfır yazınca kavecinin zoru ile ancak giderler.
Üstelikte mahallemizin merkezi olan,kalabalık, uzunca bir  caddesi.Bir nevi bo gezenlerin toplanma mahalli sayılan bir kahvesi.
    Her neyse iÅŸte burası böyle bir kahve.MüÅŸterisi kalabalık bir yer.O gün gene aynı yerlerimizi alıp üç Türk vatandaşı gerisi Arab ahalisi  vakit öldürüyoruz.
   Bir ara bir gürültü bir patırdı oldu ki sormayın gitsin.Hani arabça anlamamızdan da olacak millet öyle bir tedirginlikle ayaklandı ki,sanırsınız arka kapıdan bir kaç anarÅŸit gurubu eli bombalı silahlı kahveye saldırdı da,onlar bunun korkusuyla kaçma telaşına kapıldılar sanırsın.Bu ara bu kalabalığa bizim iki Türk vatandaşı da katılıp ales kataras onlarla daracık kapıdan fırladılar dışarı.bir kaç saniye içinde koskoca kahve boÅŸaldı.
   Durum inanılacak gibi deÄŸil.Sanıyorum aÄŸzım açık kaldı  hayretten. Ama boÅŸ deÄŸildi  aÄŸzım  yudumlamaya çalıştığım kahvem vardı.
     Arkamdan biri bir ÅŸeyler söylüyordu, bu ses kulağıma gitti.Dönüp ardıma baktığımda kahveci,bana bir ÅŸeyler söylüyordu hem de Arabça.Hani ben normal konuÅŸmayı zor anlıyorum,birde tutmuÅŸ elin Arab  bana Arabça konuÅŸuyor.Ben sadece boynumu bükerken, iki dalımı yukarı kaldırdığımı fark ettim.
   Netice de bir zaman  sonra dışarı çıkan insanlar   ÅŸen ÅŸakrak hevesli hevesli bir ÅŸeyler konuÅŸmaya baÅŸladılar. Hiç yerimden kımıldamamıştım.Ardımda ki kaveci o da çıktı dışarı bir iki dakika sonra geri geldi.Adam hem gülüyor hem de bir nevi homurdanıyordu.
   Ben gene hiç istifimi bozmadan yarı Fransızcam ile,
--  Ne olmuÅŸ, ne oluyor dedim,  adam  kızgınca bir halle,
--  Ne olacak kahvenin önünde bir fare geçmiÅŸte millet fare merakına dışarı fırlamış......

                                                                                               27-01-2014